مارکوس تورام: کفش های مسی را به دوستم دادم و هر روز حسرت می خورم!
تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۰۴۹۱۴
زمانی که لیلیان تورام در بارسلونا حضور داشت، لیونل مسی با پسر او مارکوس ملاقات کرد، این دو نفر سال ها بعد در فینال جام جهانی مقابل هم قرار گرفتند ...
طرفداری | لیلیان تورام در اواخر دوران بازیگری خودش تصمیم گرفت به بارسلونا برود و در نهایت پس از دو سال بازی برای این تیم، در سال 2008 از فوتبال خداحافظی کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مهاجم فعلی اینتر در مصاحبه جدیدش با DAZN در مورد یکی از برجسته ترین خاطراتش از شهر بارسلونا صحبت کرد.
یک روز به تمرین بارسلونا رفتم تا پدرم را ببینم. می خواستم وارد زمین شوم تا با دیگر بچه های هم سن خودم بازی کنم اما خب کفش همراه خودم نداشتم. مسی که آن زمان حدودا 19، 20 ساله بود، سایز پایی تقریبا هم اندازه من داشت. سایز کفش من 38 بود و او هم 40 یا 41 می پوشید.
مارکوس تورام ادامه داد:
مسی کفش هایش را به من قرض داد و وقتی بازی تمام شد، به من گفت کفش ها را برای خودت نگه دار. من آن زمان 10 ساله بودم و در حقیقت اصلا متوجه نشدم که چه اتفاقی برایم افتاده! روز بعد آن کفش ها را به یکی از دوستانم دادم، روزی نیست که به خاطر آن تصمیم حسرت نخورم!
از دست ندهید ????????????????????????
پرونده ویژه؛ امیر قلعه نویی با این فرمول طلسم شکنی میکند داوری شوکه کننده در لیگ قهرمانان زنان / عکس دلیل اخراج احمد نوراللهی از تیم ملی چه بود؟ پائولو مالدینی گزینه مدیریت منچستریونایتد رکوردشکنی محمد صلاح در تیم ملی مصرمنبع: طرفداری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۰۴۹۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افغانستان،حسرت ما و جام جهانی
تیمی که در اولین حضورش در جام ملتها مسافر جام جهانی شد. تیم ملی افغانستان برای ما مهم بود؛ چون معماری آن کاملاً ایرانی بود و تمام سنگهای گرانقیمت آن از دل خاک پرگهر خراسان بیرون کشیده شده بود. مجید مرتضایی و حمید معصومیان در تایلند کاری کردند کارستان.
آنها از کوچهپسکوچههای مشهد جواهراتی را برای تزئین تیم ملی افغانستان جمع کردند که سالها در بستر بیتوجهی خاک میخوردند. حقیقت این است که افغانستان خسته از سالها جور و ستم امروز به فرزندانی که در این خاک رشد کردهاند میبالد و این هنر مردان ایرانی بود که غرور جریحهدار شده افغانها را به دست خودشان التیام بخشیدند.
صعود افغانستان به جام جهانی نشان داد خراسان بزرگ چقدر در بازیکنسازی و مربیسازی ظرفیت و توانایی دارد و چقدر مدیران ورزش و البته مسئولان رده بالا در حق جوانان این شهر با تصمیمهای عجیب جفا کردهاند. واقعیت تلخ ماجرا این است که علاوه بر تیم ملی افغانستان هنوز هم میتوان تیم ملی دیگری از دل شمالشرق ساخت و به جام جهانی فوتسال فرستاد.
در فوتبال هم البته که همین است. اگر درایت و دوراندیشی در ورزش خراسان بود، امروز نباید شاهد جولان تیمهایی چون خوشه طلایی ساوه در مخمل استادیومهای مشهد میبودیم. مشهد هنوز هزاران مرتضایی و معصومیان دارد و هنوز میتوان از دل آن با هنر مدیریت صحیح چند تیم فوتبال و فوتسال باشگاهی در حد آسیا سبز کرد. افسوس که در تمام این سالها استعدادهای شگرف این خطه در آتش جنگهای سیاسی – مدیریتی سوختند و امروز جز تلی از ناکامی و حسرت برای ورزش مشهد باقی نمانده است.
آمار میگوید قهرمان جام ملتهای آسیا مشهد بود.علاوه بر احسان اصولی به عنوان رئییس کمیته فوتسال فدراسیون، تیم ملی ایران چند بازیکن مشهدی و تیم ملی افغانستان سه مربی مشهدی داشت و شاکله اصلیاش را بازیکنان قد کشیده در کوچهپسکوچه های گلشهر مشهد تشکیل میدادند. پس صعود افغانستان باید تلنگری جدی باشد برای آنها که خودشان را به خواب زدهاند و بیدار هم نمیشوند.
محمدجواد رستمزاده